Talha Bin Ubeydullah (R.A.)

“Akasya ağacı” anlamına gelen Talha^(ra) aynı bu ağaç gibi öyle bereketlidir ki, her neyi varsa her şeyini Allah yoluna vermiş, malından, canından İslâm için istifade edilmiştir. O, Uhud’da Allah Resûlü’ne^(sav) gelecek tehlikelere karşı vücudunu siper etmiş, bedeninde yara almadık hiçbir yer kalmamıştır. Ama tüm acılara rağmen Efendimiz’i^(sav) savaş meydanından uzaklaştırmak için sırtında yine o taşımıştır. Bir ara Resûlullah^(sav) bir kayanın üstüne çıkmakta zorlanınca Talha^(ra) bu sefer de önüne diz çökerek “Bas ya Resûlullah^(sav)! Sırtıma bas ve yukarı çık!” demiştir. Talha’nın^(ra) bu davranışı Resûlullah’ı^(sav) öyle memnun etmiştir ki Efendimiz^(sav): “Talha’ya cennet vacip oldu!” buyurmuştur. İlk müjdeyi burada alan Talha^(ra) bir diğer müjdeyi de Uhud’dan birkaç sene sonra Efendimiz^(sav) hutbe irad ederken almıştır. Resûlullah^(sav) hutbede şehitlerden bahsederken “Yeryüzünde yaşayan bir şehit görmek isteyen Talha b. Ubeydullah’a baksın.” demiştir.

O daha ölmeden şehitlikle müjdelenmiş çünkü onun yaşantısı şehitliğine şahitlik etmiştir. Öyleyse bizim yaşantılarımızın da imanımıza şahit kılınması için Talha^(ra) gibi olmamız icap ediyor.