Kayıp Halk

“C¸aresizliklerin, fark yaralarının, c¸ocukları kars¸ısında kolu kanadı 
kırık kalmanın, bas¸kalarının acıyan bakıs¸larına maruz kalmanın, 
bas¸kalarının kendisini muhatap olarak bile almamasının ve dahi 
bunların tu¨rlu¨ tu¨rlu¨ o¨zgu¨l ve somut tecru¨besinin tablosu veya grafigˆi 
c¸ıkarılabilir mi? Ezilenlerin her c¸ıgˆlıgˆı hem tekil ve hem de evrensel bir 
c¸ıgˆlıgˆın yankılanması ise, sayıların veya egˆrilerin sogˆuk dili onları da 
sogˆurup yutmaz mı?”
Necmi Erdogˆan, yoksulları “yeniden dinliyor” bu kitapta: 2001’deki 
Yoksulluk Halleri c¸alıs¸masıyla mukayese ic¸inde, Tu¨rkiye’de yoksullugˆun 
degˆis¸en ve degˆis¸meyen c¸ehrelerine dair go¨zlemlerini sunuyor.
Yoksulluk pornografisini sorgulayarak, yoksullarla gerc¸ekten 
konus¸manın imka^nını yokluyor o¨ncelikle. Yoksulların yalnızlas¸ma, ic¸e 
go¨c¸me, kabullenmeme, konus¸amama, ic¸erleme gibi gu¨c¸lu¨ duygusal 
gerilimlerine egˆiliyor. “I·dare etme” stratejilerini, lu¨mpenles¸me 
egˆilimlerini ve isyanka^rlıgˆın s¸ika^yetten ileri gitmemesi halini inceliyor.
Yoksullugˆun o¨zgu¨l c¸ogˆullugˆunu, derinlemesine go¨ru¨s¸melerle ortaya 
konan 15 portrede go¨ru¨yoruz: Pazarcı, baloncu, gu¨ndelikc¸i, engelli, 
kimsesiz, torbacı, “cadde bayanı”... Eski Devrimci-Yol sempatizanı, AKP 
hayranı, asimile Ku¨rt, yalnız Alevi c¸ift...
Necmi Erdogˆan, “kayıp halk” kavramıyla, “muktedirlere kars¸ı bir bas¸ka 
hayat ve du¨nyanın mu¨mku¨n oldugˆunu go¨steren ve bunu bagˆrında 
cisimles¸tiren bir kolektif ‘gelecek olan halk’”a is¸aret ediyor... “Halkın 
kendi kendini yaratması, pay verilmeyenlerin paylarını alması, so¨z 
verilemeyenlerin so¨z alması, susturulanların konus¸ması, u¨retenlerin 
yo¨netmesi u¨zerine kurulu bir siyasal perspektif” arayıs¸ıyla...