Dost

Annem, bugün onu bir temiz dövdü. Tabii döver. Misafir
odamızdaki güzelim halımızı kesmiş. Deli mi ne? Annem:
“Kız niye kestin halıyı?” dedi. O: “Kuş var halının içinde,”
dedi. “Beyaz kuş. Onu çıkartacaktım.”
Bizi 50 kuşağının öncülerinden ve modern edebiyatımızın kült ya-
zarlarından Vüs’at O. Bener’le yani “Vüs’atî bir ekol”le tanıştıran
ilk öyküler Dost’ta. Kardeşi Erhan Bener, arkadaş grubundaki genç
yazarların haşin eleştirmeni olan ağabeyinin eline kalem tutuşturup
“Çok eleştirdin, biraz da yaz!” komutuyla onu adeta eve hapseder.
Oradan elinde “Dost” öyküsüyle çıkar Vüs’at O. Bener. Hemen ar-
dından yazarın ilk öyküleri Dost adıyla kitaplaşır. Yalın, anlaşılır, akıcı
diyaloglar ve iç sesler aracılığıyla karakterlerin ruh hallerini yansıtan
Bener, “Havva” ve “Kömür” gibi en çok ses getiren öykülerinin de
yer aldığı bu ilk kitabında biçem farkını ortaya koymuş, edebiyatımı-
zın sıradışı yazarlarından olacağına dair ilk sinyalleri vermiştir.
“Vüs’at O. Bener’in kendine özgülüğü kuşkusuz yalnızca dilinden
ötürü değildir; bir de anlatım biçimi, konuları, kişileri, kişileri can-
landırma biçimi, öyküye öykü olarak kazandırdıkları, olağanüstü ay-
rıntıcılığı, kılı kırk yararcasına gösterdiği titizlik, sağlam öykü yapısı
ve bütün bunlardan sonra edindiği etkileyici öykü dünyası var.”
–Semih Gümüş